یک تصادف ساده ساخته‌ی جعفر پناهی تصویرِ مُکدری از سینمای نخلِ طلا بگیرِ ایران در جشنواره‌های خارجی ارائه داده. اولین سؤالم این است که اصلاً چرا یک همچین فیلمی که در حدِّ دانشجویی هم نیست، باید جایزه‌‌ای بگیرد؟، چون‌که سازنده‌اش مُنتقدِ ایران است؟ فیلم‌سازِ عینک به چشم‌زده‌ی ما که با اسکورسیزی هم نشس ...
آخرین سامورایی ایستاده محصولِ اقتصادی نت‌فلیکس که گویشی از فرهنگِ ژاپُنی را داستان می‌گوید، قابل تأمل و دیدنی است. این اولین بار است که در مورد یک سریالِ خارجی می‌نویسم و دلیل‌اش هم ارادت و علاقه‌ای است که به سینمای ژاپن: کوروساوا، اوزو و کوبایاشی دارم. به باور من کوبایاشی در «سه‌گانه‌ی وضعیت بشری» ...
یک نبرد پس از دیگری یا نبرد پُشتِ نبرد را ای کاش پُل توماس اَندرسون نساخته بود. فیلمی از زبانِ خلاقانه‌ی کلاسیک‌مآبه اندرسونْ با محوریتِ داستان‌ای که لایه‌های مُدرنیسم و فاشیسمِ متعددی دارد. خوانشِ فیلم‌نامه، که اندرسون خود نویسنده‌ی آن بوده، و بعد تبدیل آن به زبانِ خیال‌انگیزِ درامْ تأویلِ سینمایی ...
گزارش یک قتل به کارگردانی Young-Jun Cho اِنعکاسِ ایدئولوژیکِ روان‌گسیختگیْ بر باورهای شخصی است. این فکت اولین دستاوردش خواستگاهِ مشترکِ خبرنگار و قاتل است. هرکدام از ما می‌توانیم خبرنگار باشیم و سؤال‌های جسورانه‌ای از یک قاتل بپرسیم امّا آیا هر کسی می‌تواند قاتل باشد؟ فیلمِ موردِ بحث دقیقاً مسئله‌اش ...
دراماتورژ به کارگردانی مسعود نریمانی و نویسندگی سهند خیرآبادی که تا 30 آبان در تالارهنر اصفهان به‌روی صحنه می‌رود، کوششی است در راستای نقدِ خود و نقدِ کُلِّ تئاتر اصفهان که نباید بی‌نتیجه بماند. من صراحتاً عرض می‌کنم که همه عزیزانی که اسمشان در نمایش بُرده شد اگر حرفی دارند باید روی صحنه بزنند نه آن ...
گورآبه به کارگردانی کوروش عنایتی یک نمایش دست‌وپا شکسته از شهر قصّه‌ها است. عنایتی که بازیِ تأمل برانگیزی در «راه باریک پشت کوه» محمدحسین سطانی، ایفا کرد اکنون در جایگاهِ مؤلف نویدِ آینده‌ای درخشان را به علاقه‌مندان این عرصه می‌دهد. اولین مواجهه من با متن نوستالژی‌هایی بود از ادبیات که برایم یادآوری ...
فرانکشتاین بهترین فیلمِ گیرمو دل تورو است. سینمایی که با معادله‌ای کلاسیک در کاپیتالیسمِ فانتزی غرقْ و خروجی‌اش یک حماسه‌ی جنون‌انگیزِ احساسی شده. حماسه‌ای که در چند پرده و میان‌پرده‌هایی رازآلودْ خود را تعریف می‌کند. مسئله در تقویتِ حسِّ جاه‌طلبانه‌ی یک پزشک نیست بلکه تبعاتی است که این حس می‌تواند ...
آقای زالو به کارگردانی مهران احمدی گفتمانِ غیرِسینمایی بر سرِ نوستالژی‌هایی از سینمای ایران است که در بی‌جهت‌گوییِ خود گُم‌شده. سینمایی که می‌بینید به تنهایی حرفی برای گُفتن ندارد و با تکیه بر کلیشه‌های دمِ‌دستی سعی در عقب‌نماندن از گیشهْ به نامِ این سینمای کم جون می‌کند. این زالو با مَکیدنِ نوستالژ ...
برتا: داستان یک اسلحه به کارگردانیِ امیرحسین ترابی بخشِ پنهان در یک روایتِ پلیسی است که به کشف و شهودی عقلانی بر اساسِ ادله ختم می‌شود. قصّه برایم خیلی تعلیق داشت و از همه مهم‌تر شیوه‌ی پرداخت به واکنش‌های سرگرد، با بازی حقیقت‌دوست، برایم جذاب و خاصّ بود. اگرچه از نظر تکنیکی در برخی جاها با کارگردا ...
بچه مردم به کارگردانی محمود کریمی قاطبه‌ی یک اندیشه‌ی مُدَوّنِ ایرانی است که در جمیعِ جهات، جهانْ وطنیِ بی‌مناقشه‌ای دارد. این جهان در یک مرزِ فراتر از خانه و کاشانه اتفاق می‌اُفتد و بر همین اساس منظومه‌ای از یک اُتوبیوگرافی را شامل خواهد شد که در نهایت هرمونوتیکی فوکویی را انتقال می‌دهد. به‌خودی خو ...