حس میکنم قلبم سفت شده یا مچاله شده یا منقبض شده... درد داره، اذیت کننده نیست، اما خوب دردِ قلبه...نفسم میگیره، سرفه میکنم، نمیتونم روز دست چپ بخوابم... سالها قلب نداشتم و الان یه قلب مچاله برام موند...با درد زیاد... خدایا من هیچی نمیخوام... حتی قلب سالم هم نمیخوام... من فقط خودت رو میخوام... ...
دلم میخواست یکی که هم من رو میشناخت، هم اون رو، از من در برابرش دفاع میکرد، باهاش دعوا میکرد، سرش داد میزد، مثل خودش تهدید میکرد و تهمت میزد، نه اینکه من نتونم یا نکردم، ولی دوست داشتم یکی که خیلی از من قوی تر هست، از من دفاع میکرد...سنگ منو به سینه میزد... اما من کسی رو نداشتم... اما من کسی رو ندار ...
بغض داره خفه ام میکنه، من اهل زود توی تخت رفتن نبودم، از شب بیدار بمون های خفن روزگارم، اما امشب اومدم رو تختم، خودم رو زیر پتو احاطه کردم، حتی اکسیژن کم میارم، اما نمیخوام بیرون رو ببینم،چی میشه که به هم فحش میدیم، چی میشه که به هم بی احترامی میکنیم، تهمت میزنیم، تهدید میکنیم، چی میشه که اینجوری می ...
پیجم کمتر از ۶،۷ ساعت دیگه حذف میشه... . . . این نیز بگذرد... ...
الینا جان... مطمئنن عدد سن و سالت از من کمتر هستش، ولی چقدر روح کهن و بزرگی داری، چقدر قلبت دریاست، چقدر ذهنت پویاست و چقدر برای من مرهم بودی، من بسیار ازت آموختم دختر خوب ... بستگی جان... تو رو به زودی، توی یکی از همون تاریخ هایی که بهت گفتم، خواهم دید و حضوری بهت خواهم گفت که روح بزرگ و ارزشمندت، ...
چشم... ...
چی رو داری نشونه میری؟ یه دخترِ تنها که صفر تا صد زندگیش رو یک تنه ساخته...؟ یکی که هرگز سیاست رو قاطی روابطش نکرده؟ یکی که صاف و صادق حرف زده و دنبال فریب دیگران نبوده...؟ یکی که طرف مقابلش رو کیف پول تصور نمیکنه...؟ یکی که از هزار تا مرد ، مردانه تر زندگی کرده...؟ یکی که محرم خصوصی ترین رازهات بود ...
زاییده شدم... همچون شقایقی عاشق توی اردیبهشت... بوی فروردین میدهم و بهار و خون سیاوش... که سر بلند به در آمدم از گوگرد و آتش... که سوگند من ... همان بود که بود... الا بذکر الله، تطمئن القلوب... و جز اینست که گفت از روح خود در او دمیدم... که خود او توی سلول به سلول تنم خانه دارد و من آواره ی خانه اش ...
به عزیزی در اینجا قول دادم خارج از این فضا ببینمشون... یار جانم: هستیم بر آن عهد که بستیم... مادری اینجا دارم... دلواپس و دلنگرانِ منِ فقیر و کوچک... مادرم... دست بوسِت هستم ... زمونه من رو به تنگ آورده ... یک روزی دست هاتون رو واقعی خواهم بوسید... و اما... راستش طاقتم طاق شد... هر بار صفحه ام رو ب ...
خاک رَهِ آن یار سفر کرده بیارید... تا چشم جهان بین کُنَمَش جای اقامت... . . . بدون شرح... ...