این یادآوری‌های هر از گاه فیس بوک و گوشی همراه، که عکسهای قدیمی را می آورد جلوی چشم آدم، که مثلا پانزده سال پیش چنین روزیده سال پیش فلان آدم بهت فلان حرف را زد .... با اینها یک رابطه عشق و تنفر که نه، یک حس غریب پویننت دارم.گوگل کردم که پویننت به فارسی چه میشود. برای poignant معادل نوشته: «تکان ...
در دهه بیست زندگی، فکر میکردم و عملا ایمان داشتم که به هر قیمتی شده، رویایم؛ هر رویایی از عشق و آرزو و جاه را نباید رها کنم. یک الگویی هم داشتم، دختری هم سن و سال خودم که از دید من معشوقه رویایی ترین رابطه عاشقانه قرن ما بود، یک جمله ای را جایی به نقل قول نوشته بود که: Don't you dare to give upحتی ج ...
معطل دوستی شده بودم که بی معرفتی را در حقم تمام کرد و مجبور شدم تنها بروم کیش برای امتحان تافل. حتی نمی‌دانستم از پس تنهایی سفر رفتن بر می آیم یا نه؟ حتی اسم هتل را نمی دانستم چون او جا رزرو کرده بود از خواهرزاده اش که از کارکنان هتل بود. نمی‌رفتم از امتحان جا می ماندم، برای پذیرش دانشگاه نتیجه اش ر ...
دلم تنگ یک چیزهای عجیبی است که آنقدر درهم گوریده و بی نامند، نمی توانم بگویم دقیقا چی، فقط می دانم میخواستم برگردم به کدام تصویر حک شده در خاطرم.یازده ساله باشم، دم عید. خانه از تمیزکاری صبح تا عصر، بوی آب و شوینده بدهد و کریستالهای لوستر برق بزنند. آفتاب خنک تنبل هنوز پهن باشد. آقای فیلمی با آن کیف ...
دوست کیست؟دوست کسی است که هر از چند یک‌بار از او در گوشیتان پیغامی دارید که مربوط به عید و تولدتان نیست.رفیق کیست؟رفیق کسی است که بشقاب سیب زمینی سرخ کرده را با او تقسیم میکنید و ته بشقاب، دقیقا چهار عدد سیب زمینی یخ کرده باقی می ماند. ...
همهٔ تخمک‌هایی که هر زن در طول عمر خویش در بطن خود خواهد داشت،زمانی در تخمدان‌هایش شکل می‌گیرند که هنوز جنینی‌ست چهارماهه در رحم مادر.این، یعنی زندگیِ ما زنان، به‌سانِ یک تخمک، در رحمِ مادربزرگ آغاز میشود.هر یک از ما، پنج ماه در اعماق رحمِ مادربزرگمان زیسته‌ایم که او نیز، روزی در بطنِ مادربزرگ خویش ...
چون تصویر در یک صفحه عمومی بود، اینجا منتشر کردم. زیرنویس عکس نوشته بود: حق است که مادربزرگ‌ها تا ابد زنده بمانند.داشتم به حق بودن این جمله و ناحق بودن جهان فکر میکردم که دیدم بین نظرها، مادربزرگی که در عکس پروفایلش شیرین ترین چهره و لبخند دنیا را دارد نوشته: و زنده می مانیم. در یادها...و مگر چنین ن ...
از یادداشتهای محمود قلی پورعکس در کامنتخواهش می‌کنم به این عکس بد خوب نگاه کنید. ساعت الف حوالی میدان فاطمی. عکس را در حال حرکت گرفتم، حدود ساعت هشت شب چند روز قبل. ناگهان دیدمش. انگار بیست سال بود فراموش کرده بودمش. شاید هم کمی بیشتر. دانشجو بودم، چرا آنجا قدم می‌زدم فقط یک احتمال دارد: نزدیک خوابگ ...
در این سفر، به یمن چشمهای تیزبین و کنجکاو دخترک که به هر شیء درخشنده واکنش نشان میدهد، با زوجی آشنا شدم که هر زمستان می روند سفر به دریا و اقیانوس. آشغالها را از ماسه ها و آب های عمیق جدا میکنند. در بهار با آنچه جمع کرده اند کاردستی، آویز و گوشواره و نماد درست میکنند و تابستان در شهر های مختلف غرفه ...
در این عکس آب گرم است و موج‌ها ملایمند. یک طرف پشت سرم چترهای رنگی هستند و صدای همهمه آدمها در امواج دریا گم میشود.ده ساله بودم. تابستان بود در هتل هایت خزر. دریا را نصف کرده بودند. نصفش را هم به سه بخش، کوچکترین را اختصاص داده بودند به زنها. در امتداد ساحل حتی پوشیدن جوراب اجباری بود. داخل محوطه ...