آقای زالو به کارگردانی مهران احمدی گفتمانِ غیرِسینمایی بر سرِ نوستالژی‌هایی از سینمای ایران است که در بی‌جهت‌گوییِ خود گُم‌شده. سینمایی که می‌بینید به تنهایی حرفی برای گُفتن ندارد و با تکیه بر کلیشه‌های دمِ‌دستی سعی در عقب‌نماندن از گیشهْ به نامِ این سینمای کم جون می‌کند. این زالو با مَکیدنِ نوستالژ ...
برتا: داستان یک اسلحه به کارگردانیِ امیرحسین ترابی بخشِ پنهان در یک روایتِ پلیسی است که به کشف و شهودی عقلانی بر اساسِ ادله ختم می‌شود. قصّه برایم خیلی تعلیق داشت و از همه مهم‌تر شیوه‌ی پرداخت به واکنش‌های سرگرد، با بازی حقیقت‌دوست، برایم جذاب و خاصّ بود. اگرچه از نظر تکنیکی در برخی جاها با کارگردا ...
بچه مردم به کارگردانی محمود کریمی قاطبه‌ی یک اندیشه‌ی مُدَوّنِ ایرانی است که در جمیعِ جهات، جهانْ وطنیِ بی‌مناقشه‌ای دارد. این جهان در یک مرزِ فراتر از خانه و کاشانه اتفاق می‌اُفتد و بر همین اساس منظومه‌ای از یک اُتوبیوگرافی را شامل خواهد شد که در نهایت هرمونوتیکی فوکویی را انتقال می‌دهد. به‌خودی خو ...
آنمونی ساخته رونان دی-لوئیس یک فیلمِ خواب‌آور از جهانی است که پُر از انتظار و کِشِش به سوی دَنیل شده. سینمایی که ادعای هُنَری بودن دارد در حالی که نه داستان‌اش و نه دوربین‌اش چُنین است. دقیقاً تا 20 دقیقه‌ی ابتدایی ما هیچی از فیلم نمی‌فهمیم بعد که آن دختر با صلیبِ بر گردن‌اش مانند «جن گیر» ویلیام فر ...
سریال ژاپنی عشق در تاریکی : هیروکی نویسنده‌ای مستقل است که در حال تحقیق درباره یک پرونده قتل زنجیره‌ای در توکیو است. او در جریان این تحقیقات با ماکوتو تسوتسویی (کارگردان برنامه خبری تلویزیونی) آشنا می‌شود و رابطه‌ای میان آن‌ها شکل می‌گیرد.اما با پیشرفت داستان، شک‌هایی درباره خود هیروکی به‌عنوان م ...
غریزه سیاوش اسعدی را اصلاً دوست نداشتم. فیلمی که نه مترِ مشخصی برای اندازه‌گیریِ عشق و احساساتْ در دست دارد و نه بلد است به اندازه‌ی کیمیایی، قیصری مردانه بسازد. بازیِ امین حیایی فقط تیپ سازی است و به کاراکتر و شخصیت نزدیک هم نمی‌شود. این بازی توسط استایل‌سازی و چهره‌پردازی به تیپ تبدیل شده و حیایی ...
بامداد خمار نرگس آبیار روایتی زن‌سالارانه از عشق است که قبل از سلطه‌گریِ رُمانِ اقتباس شده در فیلم‌نامه به شخصه من را به یادِ «آبی‌تر از عشق» نوشته‌ی شهرزاد فخر، می‌اندازد. داستان در فیلم‌نامه‌ی این محصول نه هنری است و نه سینمایی. ما جهانِ فرضیِ ادبیات را نمی‌توانیم در جهانِ منطقیِ سینما تصور کنیم. ...
مُچ‌گیری به کارگردانیِ دارن آرونوفسکی تا به امروز به باورِ من بهترین ساخته‌ی او است. فیلمی که ادعای فلسفه ندارد و برای سینما قصّه‌گویی می‌کند. گرچه ناخودآگاه به سمتِ گای ریچی و اندامِ سینمایی او کِشِش پیدا کرده امّا این «قاپ زنی» شکلی از واقعیتِ اِنکارناپذیرِ سینمای گنگستری در آمریکا است. با آن‌که ت ...
سریال کره ای رودتیره 탁류 دنیا به سرعت تغییر میکنه، ولی ما با یه دیوار بلند جلوش رو گرفتیم. یه روز ما تاوان سنگینی بابت اینکه چقدر کند عمل کردیم و از بقیه عقب موندیم میدیم. ...
کج پیله به کارگردانیِ هاتف علیمردانی پروازی است در آغوشِ کرم‌های شب‌تابِ خاموش که شعری با زبانِ بونوئل‌ای، لوئیس بونوئل کارگردان و فیلم‌سازِ اسپانیایی، و همراهیِ انتزاعیْ از جنس «مسخره‌باز» همایون غنی‌زاده، را یادآوری می‌کند. النازِ شاکردوست مهارت بالایی از هنرِ بازیگریِ خود را به نمایش می‌گذارد. هم ...